Często odkładam ważne decyzje, bo boję się, że podejmę złą.

Przykład: długo nie decyduję się na zmianę pracy, pomimo że obecna mnie męczy.

Rezygnuję z wyzwań, kiedy pojawia się dyskomfort lub niepewność.

Przykład: zapisuję się na kurs, ale nie idę na pierwsze zajęcia, ponieważ obawiam się nowych ludzi.

Wolę nie zaczynać nowych projektów, jeśli nie mam pełnej kontroli nad sytuacją.

Przykład: nie zakładam własnej firmy, ponieważ nie wiem, czy od razu będę znać wszystkie przepisy.

Myśl o tym, co powiedzą inni, powstrzymuje mnie przed działaniem.

Przykład: nie dzielę się swoim pomysłem w internecie, ponieważ boję się krytyki znajomych.

Często uciekam od trudnych rozmów, aby uniknąć stresu.

Przykład: nie mówię partnerowi, że coś mi przeszkadza, ponieważ obawiam się kłótni.

Kiedy czuję lęk, zwykle go unikam zamiast działać pomimo niego.

Przykład: nie dzwonię z pytaniem do urzędu, bo czuję stres, że się ośmieszę.

Mam wrażenie, że moje obawy są silniejsze niż moje marzenia.

Przykład: marzę o  samotnej podróży za granicę, ale nie kupuję biletu z powodu strachu.

Zdarza mi się odrzucać szanse, które mogłyby być dla mnie ważne, głównie z powodu lęku.

Przykład: odmawiam udziału w  ciekawym projekcie w pracy, ponieważ boję się, że nie dam sobie rady.

Często porównuję się do innych i przez to czuję się mniej zdolna do działania.

Przykład: widzę znajomych, którzy osiągnęli sukces, i rezygnuję ze swoich pomysłów.

Trudno mi powiedzieć „nie”, nawet gdy czuję, że powinnam postawić granice.

Przykład: zgadzam się na dodatkowe zadania w pracy, choć nie mam na nie czasu.

Odkładam wizyty lekarskie, telefony lub inne sprawy, które wywołują we mnie niepokój.

Przykład: miesiącami nie umawiam się do dentysty, bo boję się leczenia.

Unikam sytuacji, w których mogę się pomylić lub zostać skrytykowana.

Przykład: nie zgłaszam swojego zdania na spotkaniu, aby nie narazić się na ocenę.

Dopada mnie niemoc kiedy mam zrobić coś dla mnie ważnego.

Przykład: mam prezentację w pracy i dzień wcześniej nie mogę spać ze stresu.

Lęk przed porażką sprawia, że nie zaczynam nowych rzeczy.

Przykład: od lat odkładam naukę nowego języka, bo boję się, że nie wytrwam.

Uważam, że inni ludzie radzą sobie lepiej z odwagą niż ja.

Przykład: patrzę na znajomą, która bez problemu występuje publicznie, i myślę, że ja nigdy tak nie będę potrafiła.

Często wybieram wygodę i znane sytuacje zamiast podejmować ryzyko.

Przykład: jadę na wakacje w to samo miejsce co zawsze, bo boję się nieprzewidzianych sytuacji.

Zdarza mi się myśleć: „Nie dam rady”, zanim spróbuję.

Przykład: nie składam CV na wymarzone stanowisko, ponieważ zakładam, że i tak mnie nie przyjmą.

Czuję, że moje życie nie zawsze jest zgodne z  moimi wartościami, czemu często winny jest lęk.

Przykład: chcę być bardziej niezależna, ale nie podejmuję kroków w tym kierunku, bo boję się reakcji innych.

Wolę unikać wystąpień publicznych, czy wyrażania swojego zdania, by nie wzbudzać krytyki.

Przykład: na spotkaniu zespołu nie zabieram głosu, chociaż czuję, że mam dobry pomysł.

Mam listę rzeczy, które chce zrobić, ale z uwagi na liczne obawy, ciągle je odkładam.

Przykład: od lat myślę o rozpoczęciu studiów podyplomowych, ale nigdy się nie zapisuję.